''If you're happy like a fool, let it take you over''

Selamat malam!

Afgelopen week was het zover... het was tijd om afscheid te nemen van de Filipijnen. De tijd ging ineens heel snel en we wilde eigenlijk nog meer doen in het asiel, maar op een gegeven moment moesten we toch vetrekken richting het vliegveld. Het was uit onze handen en nu moeten we vertrouwen dat er met onze doorgegeven kennis toch wat gedaan wordt.  Met de koffer bovenop de tricycle nog een laatste ritje door Aklan naar het vliegveld.

De eerste vlucht hadden Romy en ik nog samen. Eenmaal aangekomen op Manilla moesten we helaas afscheid nemen. Gelukkig was dit afscheid niet al te gespannen aangezien Romy altijd lekker nuchter is en ik een beetje hete kolen had. We moesten namelijk toen we aankwamen van terminal 4 naar terminal 1 en hoewel ik eigenlijk genoeg tijd had, ging die tijd ineens weer zo snel. Dit resulteerde in één snelle hamburger bij de Jollibee aangezien we geen peso's meer hadden en daarna snel door naar de incheck balie. Het was wel even wennen zonder mijn reisbuddy. We hebben de afgelopen 2 maanden samen van alles meegemaakt. Hoewel de laatste paar weken toch wel zwaar waren hebben we veel mooie dingen gezien en veel gelachen en ik vind het super dat ik dit samen heb mogen beleven met Romy!

Het avontuur is nog niet helemaal voorbij, het gaat namelijk nog even verder voor mij op Bali. Diep van binnen had ik altijd een soort drang om terug te gaan naar dit magische eiland. Eindelijk ben ik terug en ik geniet van elk moment hier. Van de mensen, de cultuur, het weer (maar niet altijd, want het regent best veel sssst), de zee...  De afgelopen maanden waren erg druk en elke dag waren we wel bezig. Hier doen papa en ik eigenlijk de hele dag niks. Het scheelt ook dat de dieren er hier best oke uitzien dus daar hoef ik me ook geen zorgen om te maken. We eten satekes, gaan naar het strand, ik zwem in de zee want me vader zegt dat ie bang is voor de zee haha. 's Avonds lekker een bintang (balinees bier) bij het strand terwijl er live muziek wordt gemaakt. This has gotta be the good life. Ik wil dus ook echt nog niet terug naar Nederland....

Maar helaas... aan alles komt een eind en zo ook dit avontuur en deze blog. Zoals het lieve Singapoerse vrouwtje van het hotel in Nepal zei: 'everything is temporary, you just go on'. Soms is dit fijn, maar op dit moment maakt het me erg sip. Ik heb lang uitgekeken naar deze reis en nu is het ineens ten einde. Wat heb ik nu om naar uit te kijken? Hoewel er al wat nieuwe reisplannen door mijn hoofd spoken is het enige plan voor nu lekker aan het werk te gaan en mijn leven in Eindhoven beginnen. Soms is het juist fijn om geen plan te hebben. Dat heb ik wel ondervonden tijdens het reizen. Zonder plan geraak je soms op de leukste bestemmingen, ontmoet je de mooiste mensen en maak je de gekste dingen mee.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn blog en voor alle leuke reacties! Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden om mij en Romy te volgen. Hoewel ik nog even ga chillen hier in Bali ben ik uitgeschreven en is dit dus alweer mijn laatste stukje.
Ik heb heel veel dingen geleerd, maar het belangrijkste toch wel dat tijd een vijand is.. Soms gaat het te langzaam en soms juist te snel. Daarom probeer ik van elk moment te genieten en ik zou jullie adviseren om hetzelfde te doen. Het leven is zo slecht nog niet ook al lijkt dat misschien soms zo. ''When you're happy like fool, let it take you over. When everything is out, you gotta take it in''. Een mooie quote van mijn favoriete band die het gevoel van deze reis precies samenvat en waar ik mijn blog en dit avontuur mee wil eindigen...

Terimah kasih en tot snel in Nederland :)